“မွတ္မိသမ်ွ - ကိုေအာင္ ဆန္း၏ေက်ာင္းသားဘ၀”

(အာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ၿပဳလိုက္ ရပါသည္)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (ဝါ)သခင္ေအာင္ဆန္း(ဝါ)ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖၚကိုင္ ဘက္ တဦးျဖစ္ခဲ့၍ေက်ာင့္းေနစဥ္က မွတ္မိသမ်ွကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္သည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္၂ ႏွစ္ေစာကာတကသိုလ္သို႕ ေရာက္ရိွေနပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕အတန္း ဆင္းခ်ိန္ႏွင့္ သူအတန္းတက္ရန္ သုတ္သီးသုတ္ပ်ာ လာခ်ိန္တို႔တြင္ ‘အင္းဝ ေဆာင္ေရွ႔တြင္ မၾကာခဏ ဆုံစည္းမိတတ္ပါ သည္၊ ေနာက္ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾကသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္း. ေက်ာင္းသားဘ၀ ဝတ္ပုံဆင္ပုံမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖို႔ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေသာ္လည္း အမ်ားအဖို႕ အေတာကိုထူးဆန္းေနသလို ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ ရွပ္အက်ၤီကို ၾကယ္သီးအျပည့္မတတ္ဘဲ ပင္နီအေပၚအက်ီၤ ကို ကပိုကရို၀တ္၍ မႏၱေလးလုံခ်ည္ အႏြမ္းကိုပင္ ဆင္ျမန္းကာ ဆံပင္စုတ္ဖြါးႏွင့္ သင္ၾကားပို႑ခ်ခ်က္မ်ားလိုက္ရန္ မွတ္စုစာအုပ္လက္တြင္ကိုင္ၿပီး စိုက္စိုက္ စိုက္စိုက္ သြားတတ္သည္ကို ယခုတိုင္ပင္ မွတ္မိလ်က္ရိွပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသိမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ၿပံဳး ၍ သာ နုတ္ဆက္ၿပီး ေရွ႔ဆက္စိုက္စိုက္ စိုက္စိုက္သြားေလ့ရိွပါသည္၊ တခုခုကို အစဥ္ အာရံုစိုက္ၿပီး ေနေသာအသြင္မွာ အၿမဲထင္ရွား ၍ ေနပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ‘ေဟးလား - ဝါးလား’ စကားဖြဲ႔ေလ့မရိွပါ၊ သင္ၾကားပို႕ခ်သမ်ကို အၿမဲ အာရံုစိုက္ၿပီး နားေထာင္ မွတ္သားေလ့ရိွပါသည္၊ ထိုေၾကာင့္လည္း ကိုေအာင္ဆန္း စာေမးပြဲတိုင္း ေကာင္းစြာေအာင္ျမင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာၿပီး သူ.အခန္းသို႕ သြားေရာက္လည္ပတ္ေသာအခါ သူ.အခန္းမွာ မေသသပ္ဆုံး အခန္းတခု အၿမဲျဖစ္ေနသည္ကို ေကာင္းစြာသတိျပဳမိသည္၊ တခါတရံ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ညလုံး ေပါက္ စာဖတ္ေလ့ရိွပါသည္၊ စာသင္ခန္းတြင္ နုတ္ဆိပ္သေလာက္ သူ.အခန္းေရာကႈ္ စကားစမိလွ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ႏွင့္ စိတ္ပါလက္ပါ ေျပာေလ့ရိွပါသည္၊ မည္သည္ကိုေလ့လာ ေလ့လာ နိုက္ႏိုင္ခ်ြတ္ခ်ြတ္္ အပင္ပန္းခံၿပီး ေလ့လာတတ္ပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုေအာင္ဆန္းစကားေျပာလ်င္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေျပာလည္းေျပာႏိုင္ပါသည္၊ သူ.ေျပာဟန္ထဲမွ ‘ဒီမယ္ –ဒီမယ္္ဟု ေျပာပုံမ်ား ‘ကိုယ့္လူ-ကိုယ့္လူ ေျပာပုံ မ်ားမွာ နားထဲတြင္စြဲ ၍ ယေန႑တိုင္ ရိွေနပါေသးသည္၊ တညေနတြင္ သထုံေဆာင့္ေနေသာ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း(ယခု ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္)။ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ က်ြန္ေတာ္တို႔ သုံးဦးသာ တကသိုလ္ရိပ္သာလမ္းႏွင့္ အင္းလ်ားလမ္းေထာင္ (ယခု ကုလားလက္ဘက္ရည္ဆိုင္နား) တြင္ ေရာင္းေနေသာ အေၾကာ္ဆိုင္မွာ တ၀စားၿပီး အင္းလ်ားကန္ဘက္ကို ေလွ်ာက္ပါသည္၊ ဘဂၤါလီလူငယ္မ်ား . ေျခာက္လွန္႔သတ္ျဖတ္ေရးဝါဒ(Terrorism) ကို သူရြံရွာ မုန္းတီးပုံ အားရပါးရ ေျပာၿပီးလ်င္ သူသည္ တဦးခ်င္း လူစြမ္းေကာင္းဝါဒကို မုန္းတီးေၾကာင္း။ စုေပါင္း စည္းလံုးလုပ္ကိုင္ျခင္း (Organization Action) ကိုသာ ယုံၾကည္ေၾကာင္းကိုတနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ေျပာႏိုင္ခဲ့ပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းဓါတ္ပုံမွာ အေတာ္ၾကီးစံနစ္က်လွပါသည္၊ ပထမစာအုပ္. မာတိကာကို ေကာင္း စြာ မွတ္သားပါသည္၊ ေနာက္တခန္းစီဖတ္လ်က္ ဖတ္ၿပီးသား အခန္းမ်ား. အခ်ဳပ္သေဘာကို မွတ္စုစာအုပ္ျဖစ္ေစ။ စာရြက္လြတ္ျဖစ္ေစ မာတိကာေခါင္းစဥ္ခၽွဳ အတိုခ်ဳပ္ (Summary) မိမိဘာသာမိမိ ေရးသားေလ့ရိွပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းစာႏွင့္ အျပင္စာ ႏွစ္ခုလုံးကို ေက်လည္ေအာင္ ဖတ္ႏိုင္ေသာ သတၽၱိရိွသူျဖစ္ေလသည္၊ ထိုေခတ္အခါက ေပၚေပါက္ေနေသာ ျပသာနာမ်ား။ အေျခအေနမ်ားကို မၾကာခဏဆိုသလို ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးၾကပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အၿဖီးအျဖန္းမပါဘဲ လိုရင္းခ်က္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္ သားသား တစ္တစ္ခြခြ ေဖၚထုတ္ေလ့ရိွပါသည္၊ စာေရးရာတြင္လည္း အဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ျဖစ္ေစ။ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ ျဖစ္ေစ။ ထိထိမိမိ ထင္ရွားေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားႏိုင္ပါသည္၊ ၂ ဘာသာစလုံးကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေရးႏိုင္သူမ်ား နည္းပါးေသာ္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းမွာ ထိုသို႑ေရးႏိုင္သူတဦး ျဖစ္ပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္း ဥပေဒတန္း ပထမႏွစ္သင္ၾကားေနခိုက္ ထိုစဥ္က ကြယ္လြန္သူ ေဒါက္တာ သိန္းေမာင္ ဦးစီးေသာ ျမန္မာပိုင္ အဂၤလိပ္သတင္းစာ ‘နယူးဘားမား’တြင္ အခ်ိန္ပိုင္း အယ္ဒီတာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုသတင္းစာတြင္ပင္ အခ်ိန္ပိုင္း သတင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္ လုပ္လ်က္ရိွပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂-ဦးစလုံးသည္ ညေန ၃-နာရီခြဲေက်ာ္မွ သတင္းစာတိုက္သို႔ေရာက္ၾကပါသည္၊ သတင္းစာတိုက္ ေရာက္လ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေနာက္တေန႔အတြက္ သတင္းေခါင္းၾကီးကို ၾကိုတင္စဥ္းစားလာခဲ့သည့္အတိုင္း ထိုင္ရာမထ ဆိုသလို တထိုင္တည္းႏွင့္ အၿပီး ေရးေလ့ရိွပါသည္၊ ကိုေအာင္ဆန္းေရးခဲ့ေသာ သတင္းစာေခါင္းၾကီးပိုင္း မ်ားမွာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႑က်င္ေရးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္၊ အဂၤလိပ္စာကိုေရးရာ့ ႏိုင္နင္းသည္ႏွင့္အတြက္ခက္ခဲလွေသာ ျပသာနာတို႔ကို ရွင္းလင္းပီသစြာ ေဖၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႑အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးရပ္ကြက္တို႔တြင္ ကိုေအာင္ဆန္း. ‘ေခါင္းၾကီးပိုင္း’မ်ားကို ေလးေလးစားစား ရိွခဲ့ၾကရေလသည္၊ ျမန္မာေဆာင္းပါးမ်ားကိုမူ ‘မဟာဒဂုန္ မဂၢဇင္း ၾကီ့း ေရးေလ့ရိွခဲ့ပါသည္၊ ျမန္မာေဆာင္းပါးမ်ား ေရးေသာအခါတြင္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာသံ ပီပီသသႏွင့္သာ ေရးေလ့ရိွခဲ့ပါသည္၊ ေဟာေျပာရာ့မူ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ‘ေဒႅါမ်ားမ်ားပါၿပီး ေျပာခ်င္ေဇာ ၾကီးေနသည္ကို မၾကာခဏ ၾကုံရတတ္ပါသည္၊ ‘အိုးေဝ မဂၢဇင္းစာတည္းအျဖစ္ ကိုေအာင္ဆန္း ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္က ‘ငရဲေခြးၾကီးလြတ္လာၿပီ” ဟူေသာ အဂၤလိပ္စာ ေဆာင္းပါးမွာ တက့သိုလ္နယ္ေျမသာမက တႏိုင္ငံလုံး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားခဲ့ပါသည္၊ ထိုေဆာင္းပါးတြင္ ဖြင့္ခ်လိုက္ေသာအခ်က္မ်ားကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပုံ ေပၚခဲ့ရေလသည္၊ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ တြင္ မွတ္တိုင္ၾကီးတခုဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္၊ သမဂကိစမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အပင္ပန္းခံကာ အစား အေသာက္ အအိပ္အေနကို ပမာမျပဳဘဲ လုပ္ေလ့ရိွပါသည္၊ အလုပ္လုပ္ရမွာကို ဘယ္ေသာအခါမွ ေၾကာက္ရြံျခင္း မရိွသူမ်ားတြင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ထိပ္ဆုံးက အၿမဲပါသည္၊ ဇြဲလည္းအလြန္ ျပင္းထန္ပါသည္၊ ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လုပ္တတသူ္လည္း သူလုပ္သမဋမွာ ခရီးေရာက္ေလ့ရိွပါသည္၊ ေက်ာင္းသားဘဝ့ ဟန္ေရးျပျခင္းကို စက္ဆုတ္ၿပီး ထိထိမိမိ ေလ့လာမွတ္သားကာ ဇြဲရိွရိွႏွင့္ လုပ္သားကိုင္သားက်ေသာ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ သခင္ေအာင္ဆန္းအေနႏွင့္‚င္း။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနႏွင့္‚င္း ႏိုင္ငံ့တာဝန္တို႔ကို မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ၿပီး ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမုခ္ဦးသို႔ အေရာက္ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ ခဲ့ျခင္းမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း အားက်နည္းယူဘြယ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတိုင္း ကိုေအာင္ဆန္း နည္းတူ ႏိုင္ငံအတြက္ ၾကိုးပမ္းအားထုတ္ႏိုင္ၾက ပါေစ၊ ၊

သခင္ေက်ာ္စိန္
( ၁၉၆၀-၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ ရန္ကုန္တက့သိုလ္ ႏွစ္လည္စာေစာင္ အတြဲ(၄)အမွတ္(၂)မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ၿပပါသည္။